خون بس!

فرارو- «به نام خداوند رنگین»؛ همین چهار کلمه «کیان» کافی بود تا غمی عمیق و جگرسوز آتشی بر جان مردمان یک کشور بزند. غمی آنقدر عمیق که تنها امتحان دوباره قایق کوچک کیان برای جشنواره جابربن‌حیان می‌تواند تسکین‌اش دهد، اما هزاران افسوس که دیگر مجالی نیست تا کیان عزیز بازگردد و ببیند قایق‌اش کار می‌کند یا نه.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«کیان» و رویاهایش در آخرین قاب بر روی پارچه‌ای سیاه و در میان یخ‌های کنار بدن‌اش، به سوی خداوند رنگین کمان‌اش پر کشیدند. کودک ۱۰ ساله از میان ما رفت، اما چنان تروما (روان زخم) بزرگی را بر روح و روان جمعی مردمان این سرزمین برجای گذاشت که شاید هیچ‌گاه فراموشی‌اش ممکن نباشد. ضجه‌های مادر کیان و پدر گرفتار در جدال مرگ و زندگی‌اش در بیمارستان، روایت این رخداد را بیش از بیش دشوار کرده است. گویی ما نفرین شدگان تاریخ هستیم و کودکان بی‌آلایش این مرزوبوم را به مسلخ‌گاه جدال‌های سیاسی این روز‌های خود می‌بریم.

اوایل آبان ماه بود که «آرتین» و «باوان» دو کودک معصوم دیگر قربانی میدان سیاست این روز‌های کشور شدند. یکی در حرم شاهچراغ شیراز، جان باختن پدر و مادرش را با چشمان‌اش دید و دیگری در مهاباد، به سوگ مادر در خون آغشته‌اش نشست. هر دو آن‌ها قربانی چرخه خشونت و ناآرامی‌ها دو ماه گذشته شدند و البته چه بسیار نوجوانان و کودکان دیگری که قربانی همین داستان شده‌اند.

آرتین و باوان با جان دادن عزیزانشان قربانی چرخه شوم خشونت شدند، ولی «کیان» با جان خود. در صورت تداوم این چرخه چه بسیار کیان‌هایی که می‌توانند خلق شوند. فاجعه‌بارتر این‌که اکنون مساله به این سمت رفته که بدانند گلوله چگونه و از طرف چه کسی شلیک شده است؟ اگر هم اثبات شود، دوباره دردی از درد‌های ما را جبران نخواهد کرد. خشونت در هر دو سویش محکوم است و چرخه خشونت تولید و بازتولید کننده تراژدی «کیان‌ها».

اما شاید خالقِ «به نام خداوند رنگین کمان» با رفتن به سوی خدایی که از بوی گل بهتر و صمیمی‌تر از گریه مادر است پیامی برای ما بر جای گذاشته باشد. پیامی برای ما‌یی که کودکان را به میانه میدان سیاست کشانده‌ایم. گویی وحی شده خالقِ «به نام خداوند رنگین کمان» این جامعه را به سوی صلح و اجماع دعوت کند. چه آنان‌که معترض نامیده می‌شوند؛ چه آنان با عنوان اغتشا‌گر قلمداد می‌شوند؛ چه آنان که انقلابی خوانده می‌شوند و البته شاید نهاد‌های رسمی.

شاید اکنون زمان آن فرارسیده، خداوند رنگین کمان‌های «کیان» به نمادی برای پذیرش رنگ‌های متفاوت از سوی نهاد‌های رسمی تبدیل شود. راهی جز این نیست که بپذیریم، این سرزمین را افراد و جماعت‌هایی با سلایق، عقاید و مطالبات متفاوت تشکیل می‌دهند که هر کداوم نماد یک رنگ هستند. این رنگ‌ها تنها در صورتی که هویت‌شان در کنار یکدیگر به رسمیت شناخته شود، می‌توانند رنگین‌کمانی به زیبایی رویا‌های «کیان» تشکیل دهند. این رنگ‌ها در کنار یکدیگر زیبا هستند. گویی خداوند رنگین‌کمان کیان، می‌تواند وحی‌ای برای بازگشت آرامش به این سرزمین باشد تا دیگر کیان‌ها قربانی نشوند. حالا رسالت اصلی بر عهده نهاد‌های رسمی است که گام‌هایی جدی را در مسیر مطالبات معترضان و جامعه خسته از مشکلات اقتصادی و معیشتی بر دارند.

در سوی دیگر ماجرا، شاید زمان آن فرا رسیده باشد که جامعه نیز خداوند رنگین کمان‌های «کیان» را به نقطه‌ای برای پذیرش اجماع تبدیل کنند. برای قربانی نشدن کیان و کیان‌های دیگر و برای بازگشت امید و آرامش به کشور، اکنون نیازمند اجماعی جدید هستیم. اجماعی که دیگر چرخه خشونت را تولید و باز تولید نکند. اگر صادقانه سخن بگوئیم این که جان کیان را اغتشاش‌گران گرفته‌اند یا اشتباه نیرو‌های امنیتی، نمی‌تواند راه‌حلی برای حل مشکلات کشور باشد. اما همچون قطعه علیرضا عصار بیاد کیان پیرفلک و برای خداوند پروانه‌های قشنگ، خدایی که از بوی گل بهتر و صمیمی‌تر از گریه مادر است، شاید بدن بی جان کیان، در میان قالب‌های یخ بتواند نقطه‌ای برای فراگیر شدن صلح و آشتی در این کشور باشد.

شاید امروز اگر پیام خالقِ به نام خداوند رنگین کمان را نشنویم، چنان آسیبی بر کشور تحمیل شود که قرن‌ها گریبان‌گیر این جامعه و مردمان‌اش باشد. خون جاری شده کیان پیرفلک جلوی چشمان مادر و برادر دو ساله‌اش، می‌تواند نقطه‌ای باشد برای اجماعی جدید. اجماعی که گام اولش را نهاد‌های رسمی با انجام اصلاحات برخواهند داشت و گام دوم‌اش را جامعه با در پیش گرفته صبر و همراهی.

تبدیل کردن «به نام خداوند رنگین» به رمز آشتی نه تنها یک ضرورت بلکه یک فرصت مهم برای پایان چرخه بحران در کشور است. شاید پر کشیدن «کیان» خالقِ به نام خداوند رنگین کمان یک نماد و رمز بود که هر دو جریان درگیر در ناآرامی‌ها را به سوی بازبینی در کنش‌ها سوق دهد. شاید کیان و جان باختن دردناک‌اش «خون بس» ناآرامی‌های این روز‌های کشور باشد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: کیان پیرفلک اعتراضات ناآرامی های ایذه نام خداوند رنگین کمان نهاد های رسمی کیان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۵۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیکر شهید «جلال اعتماد» در قروه تشییع شد

پیکر شهید ستوان دوم جلال اعتماد، از شهدای حادثه منطقه مرزی هنگه‌ژال بانه امروز یکشنبه با حضور پرشور مردم و مسئولان در شهرستان قروه تشییع شد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کردستان، مردم شهیدپرور شهرستان قروه پیش از ظهر امروز _یکشنبه شانزدهم اردیبشهت_ با حضور در مقابل ستاد فرماندهی انتظامی این شهر در آئین تشییع پیکر شهید والامقام ستوان‌دوم «جلال اعتماد» شرکت کردند.

در این آئین که تعدادی از مسئولان استان کردستان از جمله معاون سیاسی امنیتی استاندار کردستان، فرمانده انتظامی استان کردستان، فرماندار قروه، فرماندار بانه و جمعی دیگر از مسئولان نیز حضور داشتند پیکر این شهید از مقابل ستاد فرماندهی انتظامی قروه تا میدان شهید قاسم سلیمانی بر دستان مردم قروه تشییع شد.

خداوند با شهادت اجر شهید «جلال اعتماد» را داد

حجت‌الاسلام عابدین رستمی، امام جمعه قروه در آئین تشییع این شهید والامقام خاطرنشان کرد: شهید «جلال اعتماد» نماد ایستادگی است که در برابر دشمنان مقاومت کرد و خداوند اجر او را با شهادت داد.

وی افزود: خداوند نعمت دین اسلام، ایستادگی در مقابل ظلم و ظالمان و نظام سلطه را به ما ارزانی داشته است و مردمی مقاوم و همیشه در صحنه داریم که باید شاکر خداوند باشیم.

امام جمعه قروه با بیان اینکه کردستان سرزمین مجاهدات خاموش و سرزمین شهدایی است که به گفته شهید بروجردی باید با وضو در این استان قدم برداشت، تصریح کرد: زمانی‌که پیشمرگان مسلمان کرد در برابر گروهک‌ها و نظام سلطه ایستادند باب شهادت در این استان آغاز شد.

حجت‌الاسلام رستمی خاطرنشان کرد: امروز بعد از ۴۵ سال هنوز می‌بینیم که در میان فرزندان این مرز و بوم فرهنگ ایثار و شهادت جاری است و به ویژه شهرستان قروه در ۱۲ سال اخیر بیش از ۴۵ شهید را تقدیم نظام و انقلاب کرده است.

وی تصریح کرد: کردستان سرزمین ایستادگی است گرچه از ظلم دشمنان و ضدانقلاب زخم دیده اما کمر خم نکرده است و امروز مردم قروه و شهر دزج میزبان شهید گلگون کفن دیگری هستند.

امام جمعه قروه گفت: گروهک‌های ضد انقلاب باید بدانند که اسرائیل و آمریکا به عنوان کارفرمای آنها در حال جان دادن است و اسرائیل به برکت خون شهدا با دستان مردم ذبح خواهد شد.

به گزارش ایمنا، پیکر این شهید قرار است امروز در زادگاهش شهر دزج قروه به خاک سپرده شود. شهید ستوان دوم جلال اعتماد، دوازدهم اردیبهشت سال جاری حین انجام وظیفه و در جریان درگیری مسلحانه با گروهک معاند در مرز هنگه‌ژال بانه مجروح شده بود که روز گذشته به دلیل شدت جراحات به فیض عظمای شهادت نائل آمد.

شهید «اعتماد» متأهل و اهل دزج شهرستان قروه است که از وی یک فرزند دختر خردسال به یادگار مانده است. در این درگیری سه روز پیش، همچنین یک مرزبان دیگر به نام سرباز وظیفه فرزین بیلان نیز به شهادت رسیده بود.

کد خبر 750784